Aandacht voor oudere migranten: wie is aan zet?
Hoe bereik je de groeiende groep oudere migranten en hoe zorg je dat zij toegang krijgen tot de juiste voorzieningen? Deze vraag stond centraal tijdens het webinar dat het team Ouderen en gezondheid van Pharos onlangs organiseerde. COSBO Stad Utrecht was erbij en noteerde een aantal interessante inzichten en ontwikkelingen. We noemen er een paar.
Lucia Lameiro Garcia, coördinator bij NOOM, beet het spits af vanuit het perspectief van oudere migranten. Zij benadrukte dat deze groep veelal kampt met meerdere problemen: een slechtere gezondheid (meer kans op dementie); minder taalvaardig; de weg niet kennen binnen instanties; slechte behuizing; minder toegang tot zorg; een zwakke financiële positie. Intussen groeit de groep oudere eerste generatie migranten in hoog tempo. Lameiro Garcia benadrukte de urgentie van de situatie, die inmiddels ook overslaat op de tweede generatie migranten. Wat haar betreft moet de focus komen te liggen op de kwaliteit van de zorg, zelfredzaamheid van migranten gemeenschappen en aandacht voor mantelzorgers. Bovenal: het tempo van verbeteringen moet omhoog.
Kennis schiet tekort
Diverse sprekers vertelden vanuit hun eigen werkveld wat hun (on)mogelijkheden zijn om op de uitdagingen in te spelen. Peter Kruithof, afdelingshoofd directie langdurige zorg op het ministerie van VWS, gaf aan dat het Rijk wel gemeentes kan stimuleren om aan de slag te gaan met bijvoorbeeld nieuwe woonvormen voor ouderen, maar dat niet kan aansturen. Wel liet hij weten dat de kennis van en aandacht voor de specifieke migrantenproblematiek op zijn ministerie tekort schieten: ‘Daar valt nog wel wat te doen’.
Vraag en aanbod samenbrengen
Andor Kwee, beleidsambtenaar op het gebied van ouderenhuisvesting bij de gemeente Amsterdam, was concreter. Zijn werkgever heeft heldere plannen geformuleerd voor het bouwen van (zorg) woningen voor ouderen, waaronder 1000 extra geclusterde woningen in 2025. Samen met Stichting Woonsaem worden vraag en aanbod in de migrantengemeenschap bij elkaar gebracht.
Voor André Mannak, inkoper langdurige zorg bij Zilveren Kruis, staat centraal dat cliënten hun eigen keuzes moeten kunnen maken. Maar hoe weten aanbieders wat de migranten-ouderen willen? Ook cliëntenorganisaties zijn vaak onvoldoende op de hoogte. Volgens Lucia Lameiro Garcia organiseren migranten inderdaad de zorg liefst zo lang mogelijk zelf. Zij gaan regelmatig te lang door, met overbelasting van de mantelzorgers tot gevolg. Daarbij leven we in een complexe samenleving en zijn voorzieningen niet voor iedereen even zichtbaar en toegankelijk. Netwerkvorming, goede voorlichting en een passend aanbod van onder andere cultuurspecifieke zorg vragen volgens haar veel meer aandacht.
COSBO-Stad-Utrecht pleit voor daadkracht
Terugkijkend op de bijeenkomst onderschrijft COSBO-Stad-Utrecht dat er vaart gezet moet worden achter concrete acties en verbeteringen. Daarbij hebben alle partijen, in samenwerking met de migrantengemeenschappen, een eigen verantwoordelijkheid. Uitwisseling van ideeën en ervaringen, zoals tijdens deze middag georganiseerd door Pharos, dragen hopelijk bij tot versnelling.
